EMPATİNİN YİTİMİ

EMPATİNİN YİTİMİ

Kayıtsızlık Politikası Üzerine

(Der Verlust des Mitgefühls)

Arno Gruen

1997

Türkçesi: İlknur İgan

Çitlembik Yayınları

4. Basım - Ağustos 2015

377 sayfa

Bu yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım. 

Beğendim.

*

Çocukken duyduğumuz, gördüğümüz ya da duymamız gereken ama duymadığımız, görmemiz gereken ama görmediğimiz şeylerin bütün hayatımızı nasıl etkilediğini fark etmek çok şaşırtıcı.

Bunları okudukça çocuk sahibi olmak da korkutucu oluyor. 

Bir insanın bir insan üzerindeki etkisinin bu denli büyük olması olağanüstü.

*

Örneğin çocuklar, özellikle erkek çocuklar, gözyaşlarından, çaresizliklerinden utandırılarak büyütülür. Bu yüzden acıyı inkar eder hale gelirler. Bu da kendi acılarını dahi algılayamamalarına ve sonunda başkasının acısına karşı da kayıtsız kalmalarına sebep olurmuş.

Burada bazı savcıların tutumundan bahsediyor yazar. Bizde de sıkça karşılaşıldığı gibi hakim ve savcıların kurbandan yana değil de suçludan yana tavır alır alır gibi olmalarını buna, acıyı tanımamalarına bağlıyor. "Kendi acısını kabullenmeyen bir insanın başkasının acısını da algılama yeterliliği" olamayacağını söylüyor. 

*

Çocukları hiçbir şey bilmeyen, kendi kararları olamayacak, anne babaya muhtaç küçükler olarak görüyoruz.

Halbuki onların gayet açık bir algı ve zekaları olduğunu söylüyor yazar.

İlkel toplumlarla modern toplumların çocuklara davranışlarını kıyaslıyor. Çeşitli kızılderili, yerli topluluklarda çocukların duygularına, düşüncelerine değer veriliyor, bu da çocukların kendilerini değerli hissetmelerini sağlıyor. 

Bizdeyse daha küçük yaşta otoriteye boyun eğme öğretiliyor. Bu da istekleri körelten, kendini tanımayı engelleyen, hayatı anlamsız hale getiren ve kişiyi değersiz hissettiren bir sürece dönüşüyor.

Çocukluğunda cinsel istismar, fiziksel şiddet... gibi travmatik olaylar yaşayanlar bir kenara, normal anne babaların sevgisi bile çoğu zaman ya eksik ya yanlış oluyormuş. Sevgi adı altında çocuğa baskı kurmak ya da çocuğu şımartmamak adına sevgi gösterisini kısmak. 

Doğrusu ne, çocuğa nasıl davranmak lazım, çok anlayamadım.

Doğrusunu bilseniz bile, siz çocuğunuza öyle davransanız dahi, toplumda karşılaşacağı muamele çocuğun dünyasını değiştirebilir.

Zor.