DÜŞÜŞ
( La Chute )
Yazarı: Albert Camus
Fransızca Aslından Çeviren: Hüseyin Demirhan
Yayınevi: Can Yayınları
Basım Yılı: 1. Basım-1997, 13.Basım 2010
Sayfa Sayısı: 102
Tekrar tekrar okunur ki bu.
Başta elimde kalem bazı satırların altını çizmeye niyetlendim ama sonra bu içinden çıkılmaz bir hal aldı. Her bir cümlenin çok önemli olduğunu düşünüyorum bu kitapta.
Avukat Jean-Baptiste Clamence'in iç muhasebesi var. İlkin anlamadım. Kime anlatıyorsun hacı? Belki okuyana, belki boşluğa, belki kendine anlatıyor. Lafı ortaya atıyor, isteyen alır.
Aslında hepimizin bildiği şeylerden bahsediyor.
Hani mesela bir esnafa, bir memura gülümseyerek "İyi günler" diyip nazikçe ricanı dile getirmek var. Bir de bu tür nezaket kurallarına girişmeden yekten yapmasını istemek var. Hangisinin daha etkili olduğunu sanırım herkes biliyor.
İşte bizi ilk gruptaki insandan ikinci gruptaki insana çeviren bir algı var. Öylesi daha makbul.
Erdem, alçakgönüllülük, nezaket... Bunları geçiyoruz. Çünkü bunlara sahipseniz insanlar sizi yargılayacak cüreti buluyor. Hele hele kendinizde yargılanacak bir taraf bulduğunuz an yanmışsınız demektir. Siz kendinizi yargılamaya başladığınız an, başkalarında da dayanılmaz bir yargılama eğilimi başgösteriyor.
Ancak zengin olursanız bu yargıdan kurtulursunuz. Çünkü zenginlik, güç getirir.
Zengin olun, başarılı olun, mutlu olun. Bunlar güzel şeyler. Ama aynı zamanda dikkatli olun. Siz başarılı ve mutlu olunca bundan rahatsızlık duyanlar olacak. İşte o yüzden mutluluğunuzu ve başarınızı paylaşın. Paylaşırsanız affederler. Bu paylaşmayı içten gelerek, gönüllü bir şekilde yapmanıza gerek yoık. Aksine bunu bir lütuf gibi yaparsanız daha iyi. Eğer başkalarıyla fazla ilgilenir, fazla samimi olursanız yine yanlıştasınız. Bırakın hakkınızda kötü konuşsunlar. Herkes sizin hakkınızda iyi konuşuyorsa zaten çok da iyi bir hayatınız yok demektir.
Bunları benden değil de üstattan okuyun tabi. ( Burada "üstat" diyerek avukatların birbirine hitap şekline gönderme yapıyorum. Avukat olanlar anlar. Avukat olmayanlar okumasın zaten.) ( Aç parantez, şaka )
Böylece pek çok alıntı yapılabilecek kıymette bir kitabı, birebir alıntı yapmadan, aklımda kaldığı kadarıyla anlatmış bulunuyorum. Daha da var da, artık onları da yeri geldikçe anlatırım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder