29 Haziran 2013 Cumartesi

VE GERİ KALAN HER ŞEY

VE GERİ KALAN HER ŞEY

PUCCA GÜNLÜK 2

"hepsini de affettim, zaten hiçbirinin soyadı bana yakışmıyordu."

Yazarı: PuCCa

Yayınevi: O Kitaplar 

Basım Yılı: 1. Baskı - Ekim 2011

Sayfa Sayısı: 422

Pucca Günlük'ün ilk kitabı "Küçük Aptalın Büyük Dünyası"nı okuduktan sonra "Kimmiş bu PuCCa?" diye merak edip internette biraz bakındım.

Twitter adresi: https://twitter.com/PuCCaa

İnstagram adresi: http://instagram.com/puccito

Buralardan görüleceği üzere kendisi hiç de resmettiği gibi çirkin değil. Maaşallah fıstık gibi hatun.  

Zaten hoşlandığı erkeği  Rus kızlardan, sütun bacaklılardan, sarışın bombalardan çekip kendisine bağlayabilmesinden belliydi. Bu erkeklerin ilgisini çekip sevgili olmayı başarması zannettiği kadar çirkin olsa mümkün olmazdı. 

Hoş, gerçi, sevgili oluyorlar, çıkıyorlar, takılıyorlar. Ya sonra?

Mühim olan sonrası. Sonrası yok pek bu kızda. 

O da zaten bu derdini dökmüş işte kitaplarına. Neden yürümediğini anlamaya çalışmış.

Bu kitapta en son Ceri var. Onla güzel gidiyordu kitabı bırakırken. Devamını okuyacağım 3. kitapta.

Bir kitap daha yazsa onu da okurum.

Sevdim ben.

Ben gerçi benim jenerasyonun ürünlerini seviyorum.

İtiraf dolu satırlar yazacağım şimdi. Bu andan itibaren beni okumayı, takip etmeyi bırakırsanız anlayışla karşılarım. 

Hani Fox Tv'de "Bunu izleyen var mı yaaa?" dediğiniz bir dizi var ya. "Deniz Yıldızı" Hah işte ben onu izliyordum.

Hani "Çok Güzel Hareketler Bunlar" vardı ya bir ara. Loboloboloploplop. Hah işte onu da ben ilgiyle, severek ve beğenerek izliyordum.

Hani "Pis Yedili"... Yok o kadar da değil, bu şaka.

İşte ben bunları izlemeyi seviyordum. Sonra bu Pucca'nın kitabı. 

Düşündüm "Ulan ben bunları niye böyle seviyorum?" diye.

Cevabını da buldum. Kendime soru soracağım da, cevabını bulamayacağım. Hıh. Gülerim  ben buna.

Bunları seviyorum. Çünkü kendi jenerasyonum. Benle yaşıt insanları izlemeyi, okumayı seviyorum. Sıcak buluyorum.  Kendime yakın hissediyorum onları. Ben de olabilirmişim gibi geliyor onların yerinde. Böyle bir hissiyat işte.

Çok saçma işler yapmadıkları sürece seviyorum jenerasyonumu. 

Pucca da bunlardan biri benim nazarımda.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder