MUCİZELER DÜKKANI

MUCİZELER DÜKKANI

( Tenda dos Milagres )

Yazarı: Jorge Amado

Türkçesi: Sevgi Tamgüç

Yayınevi: Can Yayınları

Basım Yılı: 1. Basım - Temmuz 2008

Sayfa Sayısı: 408

Bittiğine sevindiğim bir kitap oldu. Başım döndü çünkü "kandomble"ler, "ogan"lar, "orişa"lar, "yao"lar arasında.

Dümdüz kafa yapımla bunların hepsini komple "bir takım dini terimler" diye özet geçeceğim. Geniş, esnek, danslı, sazlı, sözlü, keyifli, eğlenceli bir din bu, diyerek de bilmiyorum insanların dinine hakaret mi etmiş oluyorum ama...

Brezilya'nın Bahia bölgesinde yaşayan bu insanlar arasından Pedro Arkanjo diye bir adam yetişiyor. Bu adam okuyor, araştırıyor, yazıyor, yazdıklarını arkadaşının dükkanında basıyor. Bu dükkanın adı "Mucizeler Dükkanı"

Bunlar melez bir topluluk. Melez, zenci karışık. Fakir de bir halk.

Zenciler koskoca ABD'de ikinci sınıf insan muamelesi görecek de burada görmeyecek mi? Burada da bu insanlara baskılar yapılıyor. Dinleri, kültürleri, gelenekleri engellenmeye çalışılıyor.

Pedro Amca buna karşı çıkıyor. Bir kitap yazıyor, "Hepimiz meleziz" diye. Yer yerinden oynuyor. Sonra zamanla Pedro Amca unutuluyor, herşey unutuluyor.

Ta ki elin Amerikalısı Pedro Arkanjo diye bir insan olduğunu farkedinceye kadar.

Nobel ödüllü bu Amerikalı sayesinde yerel halk, Pedro Arkanjo'yu benimsemeye başlıyor. "O bizim milli değerimiz" falan diye. Adamı tanıdıkları yok, kitapları ortada yok, ama Batı önemsiyorsa önemlidir diyerek ölmüş adamın değerini anlıyorlar. Ya da anlamış gözüküyorlar. Üzerinden prim yapıyorlar. 

Benim bu sonda söylediğim kitabın başı oluyor. Burada kitap daha anlamlı. Özünü unutmamak olsun, geçmişine, milli değerlerine sahip çıkmak olsun mesajlar var.

Sonraki kısımsa işte benim başımı döndüren kısım. Bu dini, bu kültürü anlatan kısımlar kafa bulandırıcı. Zaten o yüzden kitabın sonunda mini bir sözlük var. 

"Şenlik niteliğinde bir roman" ibaresi var kitabın arka kapağında. Gerçekten de öyle ama işte ben şenlik menlik sevmiyorum hacı.