MATMAZEL NORALİYA'NIN KOLTUĞU

MATMAZEL NORALİYA'NIN KOLTUĞU

Peyami Safa

1949

Ötüken Neşriyat

312 sayfa

Biraz fantastik mi ne?

*

Fakat öncelikle kitabın başlarındaki tatsız bir sahneden bahsetmek istiyorum.

Ferit'in kaldığı binadaki kiracılardan Fatma'nın aklı biraz gidik. Sevdiği adam olan Hüseyin'in bazı geceler yanına geldiği hayalini görüyor. 

Ferit de kadının bu zaafından faydalanıp bir gece onun yatağına giriyor, "Ben Hüseyin'im" diyerek.

Pis herif.

*

Pisliği bununla da sınırlı değil.

Ferit'in sevdiği kız var, Selma adı.

Bir gün Ferit, Selma'yı onun isteyip istemediğine aldırmadan öpmeye ve daha ilerisine yelteniyor. Neymiş, Selma bacağını açmışmış, dudağına ruj sürmüşmüş, bunun için değil miymiş?

Selma da "Ben sadece bacaktan, dudaktan mı ibaretim? Benim bir ruhum var" deyip gidiyor.

Ferit'te bir aydınlanma oluyor bu olaydan sonra.

Selma'da da.

Kitabın sonlarına doğru, Selma Ferit'in yatağına uzanıyor ona hak vererek, bu defa da Ferit ona ahlak dersi veriyor. 

Yine uzaklaştırıyor kızı kendinden.

*

Yalnız oraya varmadan önce esrarengiz bir olay oluyor.

Ferit'in kız kardeşi Nilüfer, gaddar teyzesiyle birlikte yaşıyor.

Ferit, teyzesini öldürme hayali kuruyor. Bu hayalini paylaşıyor Nilüfer ile.

Ve bir gün teyze, tam da Ferit'in hayalindeki gibi öldürülüyor.

Ferit ve Nilüfer şok.

Ferit bu hayali bir de bir başka kiracı olan esrarkeş Tosun ile paylaşmıştı. Gerçekten de cinayeti Tosun işlemiş.

*

Ferit, zaman zaman uyurken bir kadının yanına geldiğini görüyor. Gerçek gibi ama rüya gibi de.

Meğer bir gün Selma, Ferit'in yatağına geldiği hayalini kurmuş. 

Hayalleri mi kapışmış, bir şey olmuş, acayip ucayip.

*

Matmazel Noraliya'ya geliyorum.

Ferit, teyzesinin ölümünün ardından başka bir eve geçiyor. Evin eski sakinlerinden rahmetli matmazel Noraliya, Ferit'e görünüyor ve onunla konuşuyor. 

Matmazel Noraliya (Nuriye de deniyor.) aziz evliya bir kadın. Allah'a adamış kendini. Hastaları iyi eden, herkesin sevgisine malik bir kadınmış.

Onun defterlerini okuyor Ferit ve yeni ufuklar açılıyor kafasında.

*

Sonu mutlu.

"Ferit ve Selma arka yoldan çamlığa doğru yürüdüler" diye bitiyor.