YEDİNCİ GÜN

YEDİNCİ GÜN

Yazarı: İhsan Oktay Anar

Yayınevi: İletişim Yayınları

Basım Yılı: 1. Baskı-2012

Sayfa Sayısı: 240


Herşey güzel başladı. 

Allah'a inanmacasına kumar oynayan Paşaoğlu, kaybedince Allah'a inanmaya başlar. 

Derken İhsan Sait, Paşaoğlu'nun sahip olduğu Demir Minareler'i ele geçirir. Aşık olur. Acı çeker.Zeplin yapar. Zamanlar arası yolculuğa çıkar.

Orada bende film koptu. Olaylar arasında bağlantı kurmakta zorlandım. Dağıldım.

Zaten ben bu adamın kitaplarını bir okumada anlamıyorum. En az ikinci defa da okumalıyım ki anlayayım.

Sanıyorum benim gibi okurken dağılanlar için sonda özet mahiyetinde konular toplanıyor:

"Derken İhsan Sait, bayramlık ağzını açıp Yedi Uyurlar'a onların asıl rüyası olan işte bu kitabı yazdırmaya başladı. Paşaoğlu'nu, Demir Minareler'i, orayı nasıl ele geçirdiğini, Alman'la yaptığı satranç müsabakasını, Rebaz'ı, Döjira'dan aldığı ilk mektubu, ona olan aşkını ve çektiği acıyı, imal ettirdiği uçağı, zeplini, kendini dondurucu soğukta muhafaza ettirerek geleceğe nasıl yolculuk ettiğini, kibrini, kibriyle işlediği günah ve cinayetleri, nasıl Ali İhsan adıyla harbe gittiğini, orada çektiği sıkıntıları, aldığı vicdani ve bedeni yaraları, yine gelip kendine nasıl secde edip, kendini nasıl affetmeyi başardığını, bütün bunlardan çıkardığı dersleri, İdris Amil'i, nam-ı diğer İnsan-ı Kamil'i, ona özlem ve gıptasını, dünyada olup bitenleri bir bir yedi kişiye yazdırdı. Yazdırırken muhterisleri de düşündü ve bu kitabındaki kusurları, rastlayınca sevinip tatmin olsunlar diye onlara sadaka olarak verdi. Allah kabul etsin! O, bütün rızklara kefildir, umulur ki doyarlar.

Kitabını tam altı gün boyunca yazdırdı. Döjira'ya kavuşma vakti gelmişti. Nihayet altıncı günün gecesi saatler 12'yi vururken şöyle dedi:

'Artık yoruldum ve yarın dinleneceğim, siz de öyle yapın.'

Kitabının son cümlesi de bu cümle idi."