HÜCRE

HÜCRE

Yazarı: Ergun Hiçyılmaz

Yayınevi: İkarus Yayınları

Basım Yılı: 1. Baskı-2008

Sayfa Sayısı: 255


Ne çok insanın, ne çok aydının hayatını hapislerde çürüttük.

Kemal Tahir, Nazım Hikmet, Aziz Nesin, Rıfat Ilgaz, Attila İlhan, Necip Fazıl Kısakürek, Sabahattin Ali...

İsimlere bak. Türk yazınına neler neler katmış büyük isimler hepsi. Fakat zamanında değeri bilinemeyip hapisler layık görülmüş kendilerine. 

"Mahpus hayatı bir bakıma yazarlar için daha çok yazmayı sağlamıştı sanki. Kemal Tahir, Sağır Dere, Kör Duman, Esir Şehrin İnsanları, Esir Şehrin Mahpusu ve Kelleci Mehmet'i hapiste yazmıştı...Nazım Hikmet, Kemal Tahir!in ifadesiyle Anadolu Destanı'na İstanbul tevkifhanesinde başlamış, Çankırı'da bitirmişti. Memleketimden İnsan Manzaraları gücünü hapishanelerden almıştı..."sf 22

Ne diyelim, her işte bir hayır mı vardır?

Bugün de Ergenekon adı altında hapse atılan gazeteciler sayesinde bir Ergenekon Külliyatı oluştu. Bu da bunun hayrı mı?

"Üç yüz ağır ceza davasından geçmiş, yazdığı köşe yazıları kaba bir hesapla 50 bini bulmuş, yarım asra elliye yakın kitap sığdırmış Çetin Altan, 

"İktidarlar tarafından öğretmenlikten atılmış, kitapları toplatılmış ve hapsedilmiş, başka iktidarlar tarafından basın şeref kartı ve 1922'de demokrasi ve kültüre yaptığı katkıdan dolayı onur plaketi verilmiş Rıfat Ilgaz,

"Lise öğrencisiyken sevgilisine mektuplar yazmış ve o mektupları Nazım Hikmet'in şiirleriyle süslemiş, okuldaki aramada bunlar bulununca delil olarak ortaya konulmuş Attila İlhan"

Hepsinin ve daha fazlasının yolu hapishanelerden geçmiş. 

Bir de idamın henüz kaldırılmadığı yıllarda idamı seyreden manyaklar varmış ya. "Haydi idama, idama" diye yolcu toplayan minibüsler falan.

Çok büyük bir manyaklık dönemi geçmiş bu yalnız ve güzel ülkeden.