MİYASE'NİN KUZULARI

MİYASE'NİN KUZULARI

Yazarı: Üstün Dökmen

Yayınevi: Remzi Kitabevi

Basım Yılı: Ekim 2009, 2.Basım

Sayfa Sayısı: 223

Hayvanlara insansı bir takım özellikler atfedilerek yazılmış, çok keyifli bir roman.

Kitaba adını da veren Miyase, çok güzel bir koyundur. Miyase'nin sevdiği koç Tulhan da çiftliğin en yakışıklı koçudur. Bu ikisi dağlara kaçma planları kurar.Çiftliğin diğer hayvanları da onların kavuşmasını canı gönülden ister.

Bu ana konu etrafında çiftlik hayvanlarının birbirleriyle olan ilişkilerini ve dünyaya bakışlarını anlatan yazar, içinde bulunduğumuz insan dünyasını da o hayvanların nezdinde pek güzel eleştirir.

Mesela bu çiftlikteki hayvanlar ''Dünya Hayvanlar Birliği''ne katılıp katılmamayı tartışırlar. Koyunlardan biri ''Birliğe katılrsak yemlerimize standart gelecek, iyi olacak yani'' der.Köpeklerden biri ''her durumda yemeği düşünen sadece koyunlardır.'' der.

Çiftliğin başkanı Yağızat Atay'dır. Bu lider at, tıpkı günümüzdeki devlet yöneticileri gibi halk yaşam standartlarından şikayet etmeye başladığında , hemen demeçler verip ülkelerinin dünyanın en zengin, en gelişmiş ülkesi olduğunu, batı ülkelerinin onlara göz diktiğini, her an istila etmeye başlayabileceğini söyler, konuyu dağıtır.

Çiftlikteki köpekler, Yağızat Atay'ı devirip yerine Tulhan gibi herkesin sevdiği, saydığı bir lideri getirmeyi düşünürler.

Zaten Yağızat Atay'ın nasıl başkan olabildiğini kimse anlamamıştır. Çünkü çiftlikteki hayvanlardan kime sorsanız hiçbiri ona oy vermemiştir.

Bu tür benzetmelerle gülümseten kitapta hayvanlar hakkında çeşitli bilgiler de var. Gerçi kitap, satır aralarında bu bilgilerin doğru olup olmadığını da sorgulamamıza sebep olur ya neyse.

Eşekler hakkında mesela ilginç bir şey. Eşek Cefacan'ın ağzından dinleyelim:

''Eşeklerin bellekleri çok güçlüdür. Bir kez tökezledikleri yeri hayat boyu akıllarında tutar, o yere gelince oradan geçmek istemezler. İnsanlar yaşlı erkeklerin daa inatçı olduğuna inanır, yaşlılığı ve inatçılığı zihinlerinde bağdaştırırlar. O yüzden , inatlarını kıracağız diye yaşlı eşekleri daha çok döverler. Oysa genç eşek daha çok tökezlemiştir, her birini hatırladığı için sık sık durur. Yani yaşlı eşek tecrübeli eşektir.''

Kitaptaki hayvanların isimleri de çok hoş. Köpek Havlak, Kaplumbağa Ağırcan, Sütçü Beygiri Tutuk,Bilge Baykuş Huhucan, dişi kangal Galeta Hanım, kocası Galat Bey ve oğulları Kangalcan gibi.

Aslında bu kitap için daha çok çocuk romanı demek yanlış olmaz, ama ben kitaplar arasında pek renk, dil, din, ırk ve cinsiyet ayrımı yapmadığım için ne bulursam okuyorum.

Bunu da çok keyifle okudum.