VENEDİK TACİRİ

 

VENEDİK TACİRİ

(The Merchant of Venice)

William Shakespeare

1600

Remzi Kitabevi

Antonio soylu bir tüccar. Gemilerle ticaret yapıyor. Arkadaşı Bassanio, Antonio'dan borç istiyor. Böylece Bassanio sevgilisi Portia'ya kavuşacak. 

Antonio arkadaşına yardım etmek istiyor ama o sıra parası yok. Denizdeki gemileri geldiğinde paraya kavuşacak. Ama Bassanio'nun o kadar zamanı olmadığı için Antonio, Yahudi tefeci Shylock'tan borç alıyor. Gemiler gelince borcunu ödeyecek. Shylock, borcun ödenmemesi ihtimaline karşılık Antonio'nun vücudundan et kesme şeklinde bir cezai şart koyuyor. 

Böylece Yahudi tefeci Shylock'un manyak psikopat olduğunu düşünmemiz isteniyor. Fakat adam boşuna böyle manyak psikopat bir şart koşmuyor. Adamı Yahudi diye aşağılayıp durmuşlar hep. Dışlanmış, küçük düşürülmüş. Eline böyle bir fırsat geçince de intikam hissiyle bu şartı koymuş. Şartını manyakça buluyorum Shylock ama seni anlıyorum. 

Shekespeare eserlerinin olmazsa olmaz bir özelliği olarak ters giden bir şey olmalı. İşte o ters giden şey de, hikayenin başından beri olacağı korkusunu hissettiren, gemilerin dönmemesi ihtimali. 

Antonio'nun beklediği gemiler dönmüyor, gemilerin battığı haberi geliyor. Böylece Shylock, hakkını yani Antonio'nun etini istiyor. 

Yargılama yapılıyor. Antonio'yu savunan avukat kılık değiştirmiş olan Portia. Portia, avukat kılığında şöyle bir savunma yapıyor. Anlaşmaya göre Shylock, Antonio'nun etini kesecek, ama kanı akmamalı. Çünkü anlaşmada kan yok, sadece et var. Eğer kan akarsa, bir Hristiyan'ın kanını akıttığı için Shylock'un tüm mal varlığına el konulacak.

Sonunda Shylock vazgeçiyor. Ama bir Hristiyan'ın canına kast ettiği için mallarına el konuyor, hayatı da Hristiyan olması şartıyla bağışlanıyor.

*

Portia'nın eş seçimi konusu da ayrı bir hikaye. Bizim padişahın kızı ile evlenmek isteyenlerin yarışa tutulması gibi, üç sandık varmış da, biri altın, biri gümüş, biri kurşundanmış da, doğru seçimi yapan prensesi kapacakmış da...

Yukarıdaki kısım daha ilgi çekici geldi bana.