OTOSTOPÇUNUN GALAKSİ REHBERİ

OTOSTOPÇUNUN GALAKSİ REHBERİ

Yazarı: Douglas Adams

Yayınevi: Kabalcı Yayınevi

Basım Yılı: 1. Basım 2005, 2. Basım 2009


İnsanı manyak eden kitap.

Ben okudum kafamda huni, hebele hübele diyerek. Deli değilim ben diye de bağırmış olabilirim arada.

Komedili, bilimli kurgulu, fantastikli bir kitap.

Okuyup manyak olmak istemeyenler için özetini anlatacağım. Ama yok ben illa okumak istiyorum diyenler varsa, ki olmalarını temenni ederim, şimdi yazacaklarımı okumasınlar.


''Otostopçunun Galaksi Rehberi'' adlı kitabı güncellemek için araştırmalar yapmak üzere bir haftalığına dünyaya gelen uzaylı Ford Prefect, on beş yıl boyunca dünyada yaşamıştır. Dünyanın da sonu gelmek üzeredir. Bunu çantasındaki bir cihazdan anlamıştır. En yakın arkadaşı dünyalı Arthur Dent'e durumu anlatır ama Arthur buna bir hasstir çeker.

Derken dünyanın tepesinde dev bir uzay gemisi belirir. Vogon denilen yaratıklar, güzergahlarının üzerindeki dünyayı, kestirme yolu uzatıyor diye yok etmek isterler. Ve bumm.

Arthur ve Ford, kendilerini, az önce dünyayı yok eden uzay gemisinin içinde bulurlar. Ford, otostopçuluğun verdiği tecrübeyle son anda uzay gemisine otostop çekmiş ve geminin hizmetlileri tarafından gizlice gemiye alınmıştır. Fakat geminin kaptanı bu durumdan hoşlanmaz ve ikisini de uzay boşluğuna atar.

Arthur ve Ford tam uzay boşluğuna düşecekken başka bir gemi tarafından kurtarılmışlardır. Altın Kalp isimli bu gemi, iki kafalı, üç kollu Zaphod adındaki galaksi başkanı ve onun kız arkadaşı Trillian'a aittir. Bu başkan, sırf şuan kullandığı bu üstün donanımlı gemiyi çalabilmek ve efsane gezegene ulaşabilmek için galaksi başkanı olmuştur.

Efsane gezegene ulaşırlar. Hayat yoktur burada. En azından onlar öyle sanır.

Arthur, gezegeni kolaçan ederken yaşlı bir adamla karşılaşır. Ulan hani hayat yotu burada, sen kimsin, Where are you from? falan derken adam hikayeyi anlatır:

Biz aslında gezegencek uykuya yattık. Biz gezegen üretiriz. Ama işler kesat gitti. Ekonomik kriz oldu. Biz de kriz bitinceye kadar uyumaya karar verdik.

Arthur alır sazı eline:

İyi güzel hacı, para var mı bu işte? Bir gezegen kaça mal oluyor mesela? Hangi okulu okuyorsunuz gezegenci olmak için. Ben şimdi o bölüme yatay geçiş yapsam acaba olur mu? En son hangi gezegeni yaptınız?

Çok özel bir iş üzerinde çalışıyorduk, demiş yaşlı amca. Anlatayım:

Günün birinde iki kafadar, çok ultrakulade bir bilgisayar icat etmişler. Adı da Derin Düşünce olan bu bilgisayara sormuşlar.

- Ey Derin Düşünce Bilgisayarı. Bize şeyi söylemeni istiyoruz...Cevabı.
- Neyin cevabını?
- Hayatın, evrenin, herşeyin.

Derin Düşünce demiş ki:

- Eyvallah veririm cevabı da bana biraz süre verin.

- Ne kadar süre?

- Yedi buçuk milyon yıl.

Beklemişler beklemişler. Nesiller geçmiş tabi. Nihayet cevap vakti gelmiş. Açmışlar bilgisayarı. Cevabı istemişler. Cevabı söylemiş bilgisayar:

-42

Pardon?
42 dedik ya işte duymadın mı?

Ahali şokta tabi. Ne 42'si.

-Ama sorduğumuz Büyük Soru'ydu. Hayat, Evren ve Her şeye dair büyük soru.

-Evet, ama o aslında nedir? Sorunun tam olarak ne olduğunu bildiğiniz zaman, cevabın ne anlama geldiğini de anlayacaksınız, demiş bilgisayar.

Bunlar tabi pürtelaş. O zaman bize soruyu da bul, demişler bilgisayara.

Bilgisayar da ''Bu cevabın sorusunu bulmak için başka bir bilgisayar yapacağım. Bu bilgisayarın adı da Yerküre olacak.'' demiş.

İşte yerküre böylece meydana gelmiş. Fakat tam nihai cevabın sorusunu bulacakken sen kalk Vogonlar, Yerküreyi imha et.

İşte buradan kurtalan tek dünyalı olan Arthur'u, hayat yok sandıkları gezegendeki fareler ele geçirir. Evet fareler. Çünkü bizim yerkürenin yapılmasını isteyenler aslında farelerdir. Fareler, son dünyalı olan Arthur'un beynini satın almak isterler. Sonuçta kafatasının içinde dünyalı bilgiler olduğu ve nihai cevabın sorusunu da bilebileceği için.

Ama Arthur ve arkadaşları kaçarlar.

Olaya bak sen. Dah bunun devamı da var da o başka kitapta.