BABA VE PİÇ
Yazarı: Elif Şafak
Yayınevi: Metis Yayınları
Asya, erkeklerinin uzun süre yaşamadığı, çoğunluğu kadınlardan oluşan babası meçhul(piç) bir kızdır. Annesine Zeliha Teyze diye hitap eder. Mini etekli, dövmeci annesi bundan hiç de rahatsızlık duymaz. (Kitabın ilerleyen sayfalarında bunun nedeni anlaşılır.)
Asya'nın Banu Teyzesi cinlerinden haber alan, dini bütün bir falcıdır. (Evet ilginç bir çelişki ama öyle. Hem dini bütün, hem falcı)
Cevriye teyzesi tarih öğretmeni, Feride teyzesi hafif kafadan çatlaktır.
Mustafa dayısı ise genç yaşında, ailede erkeklerin uzun yaşamasını önleyen lanetten kurtulmak için Amerika'ya gitmiştir. Ve ancak 20 yıl sonra döner. Adeta geçmişiyle bağlantısını silmek ister.(Nedeni de ilerleyen sayfalarda anlaşılır.)
Armanuş, Ermeni bir baba ve Amerikalı bir annenin kızıdır. Annesi Rose, kocasının geniş ve sözde ermeni soykırımıyla kafayı bozmuş ailesine ayak uyduramaz ve boşanırlar. Türk düşmanı olan bu aileye kıllık olsun diye bir gün süpermarkette tanıştığı bir Türk ile, Mustafa ile evlenir.
Armanuş, babaannesinin İstanbul'daki hatıralarının peşine düşer. Annesine, babasına, kimseye haber vermeden İstanbul'a üvey babasının ailesinin yanına ziyarete gider.
Aslında çok da sıcak kanlı olmayan ve kolay arkadaşlık kuramayan Asya, Armanuş ile çok iyi anlaşır. Onu Cafe Kundera'daki elit arkadaşlarıyla bile tanıştırır. Burada sözde ermeni soykırımı hakkında tartışırlar.
Vakti zamanında yazarın meşhur madde 301 nedeneiyle yargılanmasına sebep olan kısımları bulmak zor olmuyor. Sözde ermeni soykırımı hakkında pek çok şey anlatılırken, karşıt görüş konusunda çok yeterli bilgi yok. Kitaptaki Türk karakterler bu konu hakkında fazla malumata sahip değil ve daha çok geçmişe takılmaktansa geleceğe yön verme kanaatinde. Kitapta sözde ermeni soykırımı ciddi manada reddedilmediği gibi, tam anlamıyla onaylanıyor da değil. Tam hatırlayamamakla birlikte Kemal Kerinçsiz açmıştı herhalde bu kitaba davayı. Kerinçsiz gibi bu konularda ziyadesiyle hassas(!) birinin kanına dokunabilir ama bunun bir roman olduğu ve diyalogların hayali karakterler arasında geçtiği unutulmamalıydı.
Kitap bu ideolojik tartışmasından arındırılıp, salt roman olarak değerlendirildiğinde son derece akıcı. Okuyucuyu içine alıyor ve bir an evvel bitirmek için sabırsızlandırıyor.
"Kitap bu ideolojik tartışmasından arındırılıp, salt roman olarak değerlendirildiğinde son derece akıcı. Okuyucuyu içine alıyor ve bir an evvel bitirmek için sabırsızlandırıyor." saptaman yerinde olmuş.
YanıtlaSilKitabı dört beş yıl önce okumuş ve oldukça etkilenmiştim. Elif Şafak iyi bir yazar. Baba ve Piç büyük bir beğeniyle okudum, hayatıma kattığım pek çok satır oldu...
Okuyan, yazan her insanın düştüğü toplumdan uzak olma, kendi olma durumunu “Toplum ile benlik arsında derin bir uçurum, onun üzerinde de sarsak bir asma köprü varsa, umutsuzca ikisini bağlamaya çabalamak yerine, pekâlâ asma köprüyü yakıp Topluma uzaktan veda etmek suretiyle, ebediyen Benliğin tarafında kalabilirsin.” satırlarıyla oldukça iyi açıklıyor Elif Şafak…
Türkiye’de sık sık yaşadığımız askeri müdahaleleri ve halkın bu müdahaleler karşısındaki tepkisizliğini “Ordunun yönetime el koymasından daha kötü ne olabilir? Ordunun yönetime el koyduğunu kimsenin iplememesi.” satırlarında ne oldukça çarpıcı bir şekilde ortaya koyuyor.
Ayrıca kitabı okuduktan sonra ben de bir yazı kaleme almıştım, bakmak isteyen birileri varsa, buyursun: http://blog.okanyuksel.com/2007/07/elif-safaktan-baba-ve-pic/
konusu anlamında merak ettiğim ancak okumaya bir türlü fırsat bulamadığım bir kitap...
YanıtlaSilelif şafak'ın bence en iyi kitabı baba ve piç. içinde türkiye, insanlık, dış politika, ahlak, ailevi yargılar vs. birçok konuyu ele alıp insanı düşünmeye sevk ediyor. kitabı okumamış olanlar için yazınız iyi bir tavsiye olacak. saygılar.
YanıtlaSiloha
YanıtlaSil