GÜNLÜK
Oğuz Atay
1. Baskı 1987
İletişim Yayınları- 19. Baskı 2014
287 sayfa
Oğuzcuğum Atay, kendisini dinleyen ya da istediği gibi dinleyen biri kalmadığını düşünüp günlük yazmaya başlamış. Acımış kendisine bu yüzden.
"Selim gibi günlük tutmaya başlayalım bakalım. Sonumuz hayırlı değil herhalde onun gibi. Bu defteri satın aldım. Artık Sevin olmadığına göre ve başka kimseyle konuşmak istemediğime göre, bu defter kaydetsin beni; dert ortağım olsun. 'Kimseye söyleyemeden, içimde kaldı, kayboldu' dediğim düşüncelerin, duyguların aynası olsun. Kimse dinlemiyorsa beni - ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız."
Böyle başlıyor 25 Nisan 1970 tarihli günlüğün ilk sayfası.
Kitabın sağ sayfası Oğuz Atay'ın kendi el yazısı ile basılmış. Sonunda bir albüm var. Kendisinin, ailesinin fotoğrafları.
Yazacağı kitaplarla ilgili notlar aktarmış bol bol. Kitapların gidişatı ve karakterle ilgili.
Oğuz Atay kitaplarının ardından son olarak bunu okuyunca, sanki o kitapların arka planını okumuş gibi oluyorsunuz. O kitapların doğuş hikayesine tanık oluyorsunuz.
Bir de Oğuz Atay'ın kendi iç hesaplaşmasına:
"Belki bir iki kişinin dediği gibi ancak kendini ve aklına nasıl geliyorsa öyle yazan biriydim; ben de
son zamanlarda buna gittikçe daha fazla inanıyorum." sf 278
Günlük 29 Ocak 1977'de son buluyor. Oğuz Atay artık hasta ve hastalığından, hastaneden bahsediyor. 13 Aralık 1977'de de ölüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder