ESKİCİ DÜKKANI

ESKİCİ DÜKKANI

Yazarı: Orhan Kemal

Yayınevi: Epsilon Yayıncılık

Basım Yılı: 1959 - 11.Baskı Mart 2005

Sayfa Sayısı: 373

Kendi halinde bir dükkanı olan huysuz ihtiyar bir baba,karısı ve iki oğlu ile bir kızının geçim mücadelesinin anlatıldığı, okurken içine alan bir Orhan Kemal klasiği.

Huysuz baba, küçük oğlu Ali başta olmak üzere çocuklarını çok sevmektedir.Öbür yandan, onların da geçimini sağlamanın kendi üzerinde yük olduğunu düşünmekte, buna fena halde canı sıkılmaktadır. Onları başından defetmek istemekte, bunu yaptıktan sonra da deli gibi pişman olmaktadır. Ama huylu huyundan vazgeçmiyor işte.

Babalarının bu geçimsizliğinden bunalan çocuklar kütlü (pamuk) toplamaya giderler.

Giderler ama, bunun ne kadar iyi veya kötü bir fikir olduğu zamanla anlaşılır.

Özellikle son elli sayfada, kitabı elimden bırakamadım. Adeta öykünün içine girdim. O sıcağı, o bunalımı, o zorluğu hissettim. Acıdım, üzüldüm.

Bu, okuduğum üçüncü Orhan Kemal kitabı. Üçünde de bir sübyancılık muhabbeti gözlemledim. İlki ''Evlerden Biri'' idi. Torun torbaya karışmış bir ihtiyar, torunu yaşındaki genç kıza sulanıyor, ciddi ciddi hayaller kuruyordu onunla ilgili.

İkincisi olan ''Bir Filiz Vardı''da ise, nerdeyse tamamen bu konu vardı. 16 yaşındaki dünyalar güzeli Filiz'i, erkekler yaşlarına başlarına bakmadan rahat bırakmıyorlardı.

Eskici Dükkanı'nda da kısa bir an için de olsa yine sübyancılık mevzu geçiyor. ( Zeliha'nın sevgilisi Ünal, Zeliha'nın 11 yaşındaki kızkardeşi Ayşe hakkında bir an nahoş hayallere dalıyor)

Diğer kitaplarında da bu varsa, incelemeye değer enteresan bir konu olur bu ''Orhan Kemal Eserlerinde Sübyancılık''