BENİM DE OKUYACAKLARIM VAR DİKKAT! Kitapların içini, içeriğini, hatta sonunu bile söyleyebilirim.
24 Nisan 2017 Pazartesi
SOKRATES'İN SAVUNMASI
Hakkındaki suçlama dine karşı suç işlemektir. Tanrıya hakaret, resmi tanrıları tanımamak gibi. Cezası da ölüm.
Ve fakat cezası ölüm oluyor.
DEVLET
DEVLET
(Politeia)
Platon
M.Ö 427-347
Çevirenler: Sabahattin Eyüboğlu - M. Ali Cimcoz
Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
32.Basım - Ocak 2017
372 sayfa
Sokrates hiç kitap yazmamış. O daha çok sohbet muhabbet.
Onun düşüncelerini öğrencisi Platon kaleme almış.
(Gerçi bu da ne kadarının Sokrates'e ne kadarının Platon'a ait olduğu kaygısını uyandırmış.)
*
Sokrates, çeşitli sorular sorarak insanlara başta söylediklerinin tam tersini söyletebiliyor. Muazzam bir şey.
Sorulara yanıt veren kişi başta söylediğinin tam aksini kabul eder durumda buluyor kendisini. Bu açıdan biraz delirtici denebilir.
*
Çocukların eğitimini önemli buluyor Sokrates.
Bu eğitimle ilgili olarak;
- Masal
- Müzik
- Beden eğitimini özel olarak değerlendiriyor.
*
Masal ve müziklerde şuna dikkat edilmesi gerektiğini vurguluyor: İnsanı yılgınlığa, umutsuzluğa sürükleyecek sözler ve tınılar içermesin. Umut ve cesaret aşılasın.
Doğru bence de.
Başta böyle güzel giderken sonra biraz ayarı kaçıyor ama fikirlerinin.
Kadın ve erkek devlet tarafından birbirine uygun bulunursa evlenecek ve çocuk yapacak. Doğan çocuğu da devlet alıp özel bir bakımla büyütecek. Çocuklar anne babalarını, anne babalar da çocuklarını hiç tanımayacak...gibi.
Bu elbette rahatsız edici.
PSİKOESTETİK
Evrenin Sembol Diliyle
PSİKOESTETİK
Doç. Dr. Nusret Kaya
Pegasus Yayınları
7. Baskı - Ağustos 2007
365 sayfa
Ciddiye alamadığım bir kitap.
*
Önce bir kadın erkek hikayesi anlatılıyor.
Adam kadından yirmi yaş büyük. Başkalarıyla evliyken tanışmışlar. Gizli saklı başlamışlar ilişkiye.
Adamın çocukları da var.
Daha sonra eşlerinden boşanıp birbirleriyle evlenmişler. Kadının çocuğu olmuyormuş. Bu yüzden ilişkileri yıpranıyor. Kadın ayrıca adamı babası gibi görmeye başlıyor. Böylece boşanma sürecine giriyorlar.
Adam da sorguluyor neden böyle olduğunu.
Neden acaba?
Yanlış bir başlangıç yaptığınız kabak gibi ortada. Dolayısıyla devamı da yanlış oluyor.
Adam boşanma sürecinde kadının vazgeçeceğini, emin olmadığını düşünüp zorluk çıkarıyor. Kadının alt beynine mesajlar göndermeye çalışıyor falan. Salak sulak şeyler.
Neyse sonra boşanıyorlar.
*
Ardından kadının günlüğünü okuyoruz.
Gayet sıradan ve sıkıcı.
Öğrenci. Evli. Boşanacak. Kendinden yirmi yaş büyük evli ve çocuklu adamla gizli saklı görüşmeye çalışıyor.
Bu günlükte kadının yazdığı şeylerin yanında parantez içinde adamın yorumları var. Zaten hep böylesin, yine yanlış yaptın... falan gibi.
*
Bu bölümün ardından da rüya analizleri var.
En sevmediğim.
Rüyalara ben hiç önem veremiyorum.
Nusret kaya ise rüya analizlerine çok önem veriyor.
Fakat onun analizlerine göre her şey cinselliği çağrıştıran bir şey.
Örneğin;
bardak, vajinayı
anahtarlık, penisi
araba, mastürbasyonu
temsil ediyormuş.
*
Bir danışanı vajinismus rahatsızlığı ile geliyor. Nusret Kaya da kadının bütün rüyalarını elbette bu rahatsızlık çerçevesinde yorumluyor.
Halbuki kadın mesela karanlık fobisi rahatsızlığı ile gelmiş olsa o zaman aynı rüyaları bu çerçevede değerlendirecekti.
O yüzden bu yorum işi bana tırt gözüküyor.
*
Kitabın sonunda da Kuran'dan ayetler var. Oradaki "sembol"leri açıklıyor. Yine kadın-erkek-cinsellik- alt beyin (duygular)- üst beyin (düşünceler) çerçevesinde.
*
Yorum/sembol/simge... Bunlar hoşuma gitmeyen, ciddiye alamadığım şeyler.
Çünkü herkes kafasına göre, işine geldiği gibi değerlendirebilir. Bir birlik olamaz. Dolayısıyla "genel bir doğru" da olmaz. O zaman benim nazarımda ciddiye alınır da olamaz.
*
 |
| Bütün dertlerimizin sebebi SEVİŞEMEMEKmiş. |
 |
| Kadınların sorunlarının temeli PİPİSİZLİKmiş. |
 |
| Hep pipimiz olmadığından. |
6 Nisan 2017 Perşembe
ODYSSEIA
ODYSSEİA
Homeros
Eski Yunanca Aslından Çevirenler: Azra Erhat - A. Kadir
Can Yayınları
23. Basım - Mayıs 2010
411 sayfa
Kitabın başında 40 sayfa önsöz var.
Bu önsözde kitabın ne kadar karmaşık ve zor olduğu anlatılıyor. "Anlamayabilirsiniz, çok da şey yapmayın anlamazsanız." diyor özetle.
Ama hayır sevgili dostlarım, bu sizin gözünüzü korkutmasın.
Ben zaten şimdi size kabaca anlatacağım.
*
Kral Odysseus, Troya Savaşı'na gider. Yıllar boyu dönemez ülkesine.
Geride bıraktığı karısı Penelopeia için talipler akın etmiştir. Bu adamlar gün boyu yer, içer, huzursuzluk verirler.
Odysseus ve Penelopeia'nın oğlu Telemakhos baş edemez bu taliplerle.Babasını aramak üzere yola çıkar.
*
Zeus'un kızı tanrıça Athene çeşitli kılıklara girip yardım eder Odysseus ve oğluna.
Nihayet kavuşur baba ve oğul.
Ve nihayet Odysseus ülkesine ve karısına da kavuşur.
Ama bu hiç kolay olmamıştır.
Özellikle tanrı Poseidon epey zorluk çıkarır.
Çünkü Poseidon'un oğlu, Odysseus ve arkadaşlarını tutsak etmiş, bazılarını da yemiştir. Odysseus da onun gözünü kör edip kaçmıştır oradan.
Oğlunun gözünün kör edilmesi yüzünden tanrı Poseidon, Odyssues'a hep zorluklar çıkarmaya çalışır.
Ama en sonunda tanrı Zeus'un dediği olur. Tanrılara denk Odysseus kazanır. Karısına talip olan adamları da alt eder.
*
Kitapta böyle sıfatlar var:
tanrısal domuz çobanı, tanrıya denk efendi gibi.
Şiirsel de bir dili var:
"Selam sana, konuğum, hoş geldin evimize,
sonra dersin neden geldin, önce yemek ye."
sf.46
Böyle "kanatlı sözler."
"Kanatlı sözler" tabiri geçiyor sık sık kitapta. İlk defa duydum.
Bir de "ossaat"
"Osaat karşılık verdi, dedi ki..." sf.95
"Ossaat saldırın var gücünüzle." sf.96
*
Odysseia modern romanın atası olarak görülüyor.
Kitabın arka kapağında dediği gibi: "Kurgusuyla bir filmi andıran bu destan..."
SİLAHLARA VEDA
SİLAHLARA VEDA
( A Farewell to Arms)
Ernest Hemingway
Türkçesi: Mehmet Harmancı
Bilgi Yayınevi
7. Basım - Eylül 2016
296 sayfa
Birinci Dünya Savaşı.
İtalya ordusunda bir Amerikalı. Teğmen Frederic Henry.
Henry, Hemşire Catherine Barkley ile tanışıyor bir arkadaşı vasıtasıyla.
Aslında bu arkadaşı hoşlanıyordu Cahherine'den ama daha sonra Catherine ve Henry birlikte olmaya başladı.
Hemşire dedim ama asıl işi değil bu, savaş yılları gereği hemşirelik yapıyor Catherine.
Çok güzel ve melek gibi bir kadın.
Melek ötesi hatta.
Henry'i çok seviyor ve bunu sık sık dile getiriyor. Sevgilim, aşkım... demekten imtina etmiyor.
"Sevgilim, seni o kadar çok istiyorum ki, sen olmak bile istiyorum." sf.266
"Tanıdığın bütün kızlarla ben de birlikte olmak isterdim; sonra karşına geçip onlarla alay edebileyim diye." sf.266
Henry sıkılır, bıkar diye düşünmüyor. Sıkılırsa sıkılsın, bıkarsa bıksın, sağlık olsun... Böyle bakıyor.
Henry başta sevmediği halde sevdiğini söylüyor Catherine'e. Catherine anlıyor bunu.
"Beni seviyormuş gibi görünmek zorunda değilsin." diyor.
Ama Henry de zamanla seviyor.
Birbirlerine çok güzel, hiç bıkmadan aşk sözcükleri söylüyorlar. Sakınmıyorlar hiç sevgilerini dile getirmekten.
Yaralanıyor Henry bir bombayla. Arkadaşlarıyla otururken BOM!
Kahramanlık yaparken değil "peynir yerken uçtuk" diyor biri, doğru.
Ama yine de Henry'nin kahramanca gazi olduğu düşünülüyor.
Henry savaş esnasında cepheye ve hastaneye giderken Catherine de oradan oraya gidiyor.
Nihayet tekrar kavuşuyorlar.
El ele verip kaçıyorlar İsviçre'ye.
Catherine bu arada hamile. Ve hamile kaldığı için bin bir özür diliyor Henry'den. Başa bela olduğunu düşündüğü için.
İsviçre'de yakalanıyorlar ama kuzeniz, kış sporu için geldik gibi yalanlar söyleyip sıyrılıyorlar.
"Anlattıklarımızın tek kelimesine inanmadıklarını çok iyi biliyordum, saçma sapan şeylerdi ayrıca, ama bir mahkemede gibiydik. Mantıklı değil teknik bir şey gerekliydi ve bunu buldun mu da sımsıkı yapışmalıydın." sf.251
Catherine'in doğum sancıları tutunca hastaneye gidiyorlar.
Henry çok tedirgin oluyor. Beklerken aklından bir sürü kötü şey geçiyor.
"Ölmesin, Tanrım. N'olur ölmesin. Onun ölmesine izin vermezsen, ne istersen yaparım. N'olur, n'olur, Tanrım n'olur ölmesin o. Sevgili Tanrım, öldürme onu. Lütfen. N'olur, ölmesin." sf.294
diye dualar ediyor.
Ama...
*
Ne güzel bir aşktı.
Çok sevdim.
Birbirlerine samimi olmalarını sevdim. Açıklar, dürüstler. Taktik maktik yok, bam bam bam.
*
Kitabın hüzünlü sonu ile ilgili "Silver Lining Playbook" filminde şu sahne var. Çok haklı bir tepki:
Altını Çizdiğim Satırlar
"Dünya, kıramayacağını öldürür. En iyiyi, en inceyi ve en yürekliyi taraf gözetmeksizin öldürür. Eğer bunlardan hiçbiri değilseniz, sizi yine de öldüreceğinden emin olabilirsiniz, ama bunun için hiç acelesi yoktur." sf.221
*
-İnsanlar akıllanmazlar yaşlandıklarında, daha dikkatli olurlar sadece..
-Belki de akıl budur.
-Çok çirkin bir akıl bu öyleyse.
sf.232
*
- Genç uluslar her zaman savaşı kazanırlar mı?
- Bir süre için öyle.
- Sonra ne olur?
- Yaşlı uluslar olurlar.
sf.233
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)